Każde zdjęcie na którym udało się uchwycić ślad meteoru jest nie tylko dziełem naukowym, ale też dziełem sztuki. Ludzie robią zdjęcia meteorów od dziesięcioleci, ale wraz z pojawieniem się cyfrowych aparatów fotograficznych zadanie to jest teraz znacznie łatwiejsze i tańsze niż kiedykolwiek wcześniej.
Robienie zdjęć meteorów to przede wszystkim ćwiczenie cierpliwości. Meteory przelatują po niebie szybko i niezapowiedziane, być może dzięki poniższym wskazówkom oraz odrobinie szczęścia zrobisz fantastyczne zdjęcie, które z przyjemnością opublikujemy w naszej galerii. Zwykle każdej nocy można zobaczyć kilka meteorów na godzinę. Kiedy jest dużo więcej meteorów, obserwujesz deszcz meteorytów. Niektóre deszcze meteorów występują corocznie lub w regularnych odstępach czasu, gdy Ziemia przechodzi przez szlak pyłowych szczątków pozostawionych przez kometę, w kilku przypadkach – asteroidy. Przed wyjściem koniecznie sprawdź pogodę i fazę księżyca. Chmury lub jasny Księżyc mogą całkowicie zepsuć nasze plany…
- SPRZĘT
- Statyw
Aparat należy ustawić na statywie fotograficznym. Fotografowanie meteorów wymaga długich czasów naświetlania, a nawet najbardziej stabilne ręce nie mogą utrzymać aparatu na tyle nieruchomo, aby uzyskać wyraźne zdjęcie. Cięższe statywy pomagają zredukować wstrząsy spowodowane wiatrem i krokami, ale wystarczy nawet lekki statyw. Zawsze możesz umieścić worki z piaskiem na stopach statywu, aby zwiększyć wagę i stabilność. - Obiektyw
W obiektywie najważniejsze są dwie rzeczy – przysłona f / i ogniskowa (FOV). Zaczniemy od FOV, ponieważ jest proste: im szersze pole widzenia, tym więcej nieba możesz uchwycić i tym więcej meteorów złapiesz w ciągu godziny. Niestety, wraz z poszerzaniem tracisz rozdzielczość, ponieważ więcej nieba jest umieszczane w tej samej liczbie pikseli, w efekcie zmniejszając każdy obiekt. Chociaż wielu z nas chce sfotografować całe niebo, często można zrobić zdjęcie lepszej jakości przy mniejszym polu widzenia.Współczynnik f czyli wartość przysłony (np. f/2,8) reprezentuje ogniskową podzieloną przez aperturę. Jeśli współczynnik f / jest zbyt wysoki, przegapisz większość meteorów. Idealnie jest zaopatrzyć się w obiektyw dla którego wartość f jest mniejsza od 2.0. - Użyj kabla spustu migawki lub wbudowanego timera aparatu
Statyw świetnie radzi sobie z redukcją większości drgań aparatu, ale nawet naciśnięcie spustu migawki może rozmazać przedłużoną ekspozycję. Użycie samowyzwalacza zapewnia kilka sekund na każde drżenie od naciśnięcia spustu migawki do zatrzymania się przed zwolnieniem migawki. Kabel wyzwalacza migawki (bez samowyzwalacza) eliminuje w ogóle potrzebę dotykania aparatu. A jeśli twój aparat ma funkcje Wi-Fi, możesz być w stanie aktywować migawkę z urządzenia mobilnego.Podczas fotografowania meteorów należy również wziąć pod uwagę zarządzanie energią i przechowywanie danych. Jeśli chcesz pracować całą noc, potrzebna jest karta pamięci o dużej pojemności i kilka zapasowych baterii. Ciągłe lub długotrwałe zasilanie nie jest wymagane, ale przyjemne, ponieważ większość akumulatorów zapewnia tylko około 2 godzin ciągłego fotografowania.
Fotografowanie meteorów wymaga czasu, dlatego nie zapomnij o krzesełku turystycznym (dla wygody), termosie z kawą (rozgrzeje) i czekoladzie (zapewni zastrzyk energii). Podstawowe wymagania sprzętowe to lustrzanka lub tzw. bezlusterkowiec z obiektywem szerokokątnym (24-35 mm na pełnej klatce, po rybie oko, które pozwoli objąć całe niebo) ewentualnie aparat kompaktowy, ale taki z najwyższej półki…., statyw, zapas energii i ręcznik.
MIEJSCE
Przede wszystkim musisz znaleźć miejscówkę oddaloną od źródeł sztucznego światła, które ograniczają ilość widzianych przez nasze oczy gwiazd i meteorów. Najciemniejsze miejsce w Twojej okolicy możesz znaleźć na stronie Light pollution map. Jeżeli na nocnym niebie jest Księżyc, spróbujmy tak się ustawić względem „łysego”, żeby był za naszymi plecami. W przypadku gdy fotografujemy podczas roju meteorów, skierować około 50 stopni od radiantu.
- USTAWIENIA APARATU
- 1. Ostrość
W nocy autofokus będzie miał trudności ze znalezieniem czegoś, na czym może się skupić. Ustawienie ostrości na nieskończoność sprawi, że będziesz blisko, ale jest szansa, że będziesz musiał zrobić kilka zdjęć testowych i trochę dostroić. Trzymając aparat na statywie, zrób zdjęcie próbne trwające kilka sekund, a następnie przejrzyj je na ekranie aparatu. Powiększ gwiazdę, aby zobaczyć, jak ostra jest Twoja ostrość. Jeśli gwiazdy wyglądają jak rozmyte plamki, dokonaj drobnych korekt ostrości i zrób kolejne zdjęcie testowe.Powtarzaj, aż będziesz zadowolony z wyniku.Jeśli Twój aparat jest wyposażony w elektroniczny wizjer z funkcją zoomu lub opcję podglądu na żywo, możesz przybliżyć gwiazdę i ustawić ostrość bez konieczności wykonywania zdjęcia testowego. - 2. Czas ekspozycji
Gdy Ziemia się obraca, gwiazdy na niebie wydają się poruszać, a jeśli przesłona jest otwarta wystarczająco długo, możesz uchwycić część tego ruchu. Jeśli chcesz uniknąć pozornego ruchu gwiazd, możesz przestrzegać zasady 500. Weź 500 i podziel to przez długość w milimetrach soczewki. Wynikowa liczba to czas w sekundach, przez który możesz pozostawić otwartą migawkę, zanim zobaczysz ślady gwiazd. Na przykład, jeśli używasz obiektywu 20 mm, 25 sekund (500 podzielone przez 20) to najdłuższy czas naświetlania, jaki możesz ustawić, zanim na zdjęciach zaczną pojawiać się smugi gwiazd. - 3. Czułóść ISO
Wartość czułości zależy od tego jak nasz aparat będzie znosił wysokie czułości w nocy. Wyższe ISO to wyższe szumy. W pierwszej połowie nocy, gdy niebo będzie jeszcze rozświetlał Księżyc przez co prawdopodobnie wystarczy nam ISO 800. Po północy zrobi się znacznie ciemniej i będziemy mogli użyć wyższych czułości na poziomie ISO 3200 i wyższym. - 4. Wyłącz kilka zbędnych funkcji
Należy wyłączyć stabilizację obrazu oraz funkcję redukcji szumów przy długich czasach ekspozycji. Dlaczego wyłączmy wówczas stabilizację? Zjawisko sprzężenia zwrotnego może spowodować (i bardzo często tak się dzieje), że układ stabilizacji w aparacie umieszczonym na statywie rozmyje obraz rejestrowany na matrycy. Po prostu maleńkie mikrodrgania będą kompensowane zbyt dużym działaniem stabilizatora.
Parametry aparatu trzeba dobrać ustawiając je w trybie M (MANUAL). Jednak mogą one być swobodnie korygowane w zależności od warunków, w których fotografujemy. Warto jedynie pamiętać, że o liczbie rejestrowanych obiektów (gwiazd oraz meteorów) zadecyduje wyłącznie czułość i przysłona. Im wyższe ISO i większy otwór przysłony tym zarejestrowanych gwiazd będzie więcej.
UWAGA !
W czasie nocnego fotografowania meterów można nam zaparowywać przednia soczewka obiektywu. Trzeba na to uważać i po prostu reagować na bieżąco (dlatego na początku wspomnieliśmy o ręczniku).
BAW SIĘ – EKSPERYMENTUJ
Gdy znasz maksymalny czas naświetlania, możesz ustawić priorytet migawki na tę długość i pozwolić aparatowi obliczyć inne ustawienia dla pierwszego zdjęcia. W zależności od tego, jak wygląda obraz, możesz ręcznie ustawić przysłonę (ustawić ją na niższą, jeśli obraz jest zbyt ciemny) i ISO (ustawić wyższą wartość, jeśli obraz jest zbyt ciemny), aby poprawić następne zdjęcia. Zmiana tylko jednego ustawienia naraz pozwoli lepiej zrozumieć, jak te zmiany wpływają na Twój obraz.