Bardzo jasny poranny bolid nad Czechami i prawdopodobny spadek meteorytów (10.11.2022)

Bardzo jasny poranny bolid nad Czechami i prawdopodobny spadek meteorytów (10.11.2022)

W czwartek 10 listopada wczesnym rankiem bardzo jasny bolid przeleciał nad południowymi Czechami i Wysoczyzną, ale dla większości przypadkowych obserwatorów, oraz instrumentów sieci bolidowych, pozostawał ukryty za gęstymi chmurami zimnego frontu, który przecinał poranne niebo nad Czechami. Naukowcy z Instytutu Astronomicznego Akademii Nauk Republiki Czeskiej otrzymali 4 zgłoszenia za pośrednictwem formularza internetowego z północno-zachodnich Czech. O wielkości i trwałości zaobserwowanego bolidu świadczy fakt, że zarejestrowały go czułe fotometry, które są elementami czeskich kamer bolidowych.

Nagranie przelatującego bolidu udostępnił również jeden z kierowców, który nagrał bolid w okolicach mista Šindelova oraz na kamerze wideo w Růžovej koło Děčína. Przelot kosmicznego gościa udało się również zarejestrować na dwóch kamerach wideo w Kunžak w południowych Czechach, gdzie bolid znajdował się blisko zenitu i był na tyle jasny, że przebijał się przez przynajmniej częściowo przerzedzoną warstwę chmur, które w tym czasie przechodziły nad Kunżakiem. Na podstawie tych 4 zapisów z 3 lokalizacji ustalono wszystkie podstawowe parametry lotu bolidu przez atmosferę, czyli między innymi gdzie i z jaką prędkością leciał oraz skąd przyleciał. Okazało się, że bolid osiągnął jasność co najmniej księżyca w pełni (patrząc ze standardowej odległości 100 km) i wniknął stosunkowo głęboko w atmosferę, co wskazuje, że uderzenie meteorytu w powierzchnię Ziemi jest bardzo prawdopodobne.

Co więc dokładnie wydarzyło się wczesnym rankiem w czwartek 10 listopada 2022 r. na południu Czech?

Dokładnie o godzinie 04:40:15 czasu środkowoeuropejskiego, ważący około 50 kilogramów meteoroid wszedł w ziemską atmosferę i został po raz pierwszy zarejestrowany na wysokości 89 km w pobliżu miejscowości Sušice. W tym czasie obiekt poruszał się z prędkością 21 km/s po stosunkowo lekko nachylonej ścieżce pod kątem 25° do płaszczyzny poziomej i kontynuował lot w kierunku mniej więcej wschodnim. Maksymalną jasność porównywalną z jasnością pełni księżyca bolid osiągnął w niezbyt dużym rozjaśnieniu na wysokości 49 km nad ziemią, jednak przez ponad 3 sekundy utrzymywał tylko nieznacznie mniejszą jasność. Na tym etapie lotu meteoroid również się rozpadał. Największy fragment zarejestrowano na wysokości około 25 km nad ziemią na południe od Horní Cerekva w Vysočínie. Punkt zaciemnienia nie został zarejestrowany bezpośrednio przez kamery, ale pochodzi z krzywej blasku wykonanej przez czuły fotometr z Kunžak, który znajdował się blisko końca trasy przelotu bolidu, który pokonał całą zarejestrowaną trasę o długości ponad 150 km w mniej niż 9 sekund.

Bolid 2022.11.20 - tor lotu
Rysunek 1. Rzut zarejestrowanego fragmentu toru lotu bolidu na mapę (żółta strzałka). Kwadraty z czarnym środkiem wskazują pozycje stacji czeskiej sieci bolidowej, bolid został zarejestrowany przez kamery na stacjach Šindelová, Růžová i najbliższej stacji Kunžak. (grafika: Instytut Astronomiczny Akademii Nauk Republiki Czeskiej, mapa w tle: Google Earth).

Chociaż zdecydowana większość pierwotnej materii spłonęła w atmosferze, jest bardzo prawdopodobne, że na powierzchni Ziemi wylądowała pewna liczba, głównie mniejszych meteorytów. Największy meteoryt (główny kawałek), jeśli nie uległ dalszemu rozpadowi, może ważyć nawet jeden kilogram, ale większość meteorytów jest znacznie mniejsza, waży od kilku gramów do 100 gramów. Oczywiście liczba przewidywanych meteorytów również maleje wraz z rozmiarem. Według obliczeń meteoryty powinny znajdować się przede wszystkim w pasie o szerokości około 300 metrów i długości ponad 10 kilometrów rozciągającym się od wsi Švábov (najmniejsze meteoryty gramowe) przez południowy kraniec Batełowa, następnie przez Bukową (około 50 g meteorytów) ) do stawu Jezdovické położonego między miejscowościami Třeště i Jezdovice, gdzie mogą znajdować się meteoryty (najwyżej mniejsze jednostki) o masie do około 100 gramów.

Rysunek 2 przedstawia mapę obliczonego obszaru uderzenia meteorytu bez głównego fragmentu, który powinien leżeć około 7 km dalej na wschód. Jego teoretyczne położenie i waga opiera się na założeniu, że nie rozpadł się podczas ciemnej fazy lotu bolidu i z tego powodu jego istnienie i położenie są niepewne, więc o tym nie wspominamy. Ponadto meteoryty o różnej masie mogą być częściowo wymieszane, a w przypadku późnych rozpadów w obszarze większych kawałków mogą pojawić się również małe meteoryty. Małe meteoryty można również znaleźć poza wyznaczonym obszarem. Gdyby meteoryty zostały znalezione, zostałyby umieszczone w ekskluzywnej kategorii meteorytów z drzewem genealogicznym. Jest ich tylko około 40 z tysięcy znanych meteorytów.

Bolid 2022.11.10
Rysunek 2. W różnych częściach obszaru można spodziewać się meteorytów o różnej masie. Zaznaczono teoretyczne miejsca zderzeń meteorytów o masie od 10 do 100 gramów. Nie wiadomo jednak, jak duże były meteoryty. (grafika: Instytut Astronomiczny Akademii Nauk Republiki Czeskiej, mapa w tle: Google Earth).

Przed zderzeniem z Ziemią ten meteoroid o średnicy około 30 cm krążył wokół Słońca po torze typowym dla planetoid typu Apollo. Jeden obrót wokół Słońca zajął mu 2,35 roku ziemskiego. Jest bardzo prawdopodobne, że pierwotnie był częścią asteroidy pochodzącej z głównego pasa planetoid.

Dotychczasowe poszukiwania nie przyniosły sukcesu, dlatego przekazujemy tę informację wszystkim zainteresowanym poszukiwaniom. Szczególnie mile widziane będą informacje o wszelkich ustaleniach i oczywiście jesteśmy gotowi do ich profesjonalnej oceny w dowolnym momencie. Jednak dane o przeszukanym terenie, nawet z wynikiem negatywnym, są dla nas cenne. W przypadku znalezienia meteorytu konieczne jest jak najlepsze udokumentowanie tego znaleziska. Z jednej strony konieczne jest wykonanie zdjęć w miejscu znaleziska, zarówno z bliska, jak i poglądowych (przynajmniej telefonem komórkowym), oraz dokładne zmierzenie lub narysowanie na szczegółowej mapie położenia znalezionego meteorytu jak to możliwe. Należy również przynajmniej w przybliżeniu rozważyć jego wagę. Jeśli nie ma możliwości zmierzenia lokalizacji, konieczne jest przynajmniej wyraźne oznaczenie lokalizacji znaleziska, a następnie możemy sami przeprowadzić badanie. Możesz zobaczyć, jak meteoryty mogą wyglądać na ziemi na rysunku 3.

Meteoryt Žďár nad Sázavou
Rycina 3 Jak mógłby wyglądać znaleziony meteoryt. W tym przypadku jest to meteoryt Žďár nad Sázavou ważący 40 gramów w pozycji znaleziska. (Foto: Lukáš Shrbený, Instytut Astronomiczny Akademii Nauk Republiki Czeskiej).

Na zakończenie dziękujemy wszystkim świadkom za wiadomość o tym ciekawym zdarzeniu oraz dr. Radmile Brožkovej z Czeskiego Instytutu Hydrometeorologicznego za dane dotyczące wiatru na dużych wysokościach potrzebne do obliczenia potencjalnej elipsy spadku.

Autorzy opracowania i analizy zdarzenia: Pavel Spurný, Jiří Borovička i Lukáš Shrbený

Wszystkie obliczenia i analiza spadku została wykonana przez naszych przyjaciół z Czech:
Pavel Spurný, Jiří Borovička i Lukáš Shrbený

Zakład Astronomicznego Instytutu Materii Międzyplanetarnej
Akademii Nauk Republiki Czeskiej,
Fričova 298
251 65 Ondřejov
email: mph@asu.cas.cz

www.asu.cas.cz

Obrazy i dane nie są przeznaczone do dalszego rozpowszechniania i publikowania.

Zostaw komentarz...